The Insights

Ang Guro. Ang namamalagi sa aking kamay, Ang hinaharap na lampas, Isang pakikibaka ng sangkatauhan, upang mabuhay sa lupa. Konting inosenteng kaisipan, napakabait kong hinubog, Upang makagawa ng isang patayo na landas, Para bukas ay magiging maliwanag. Narito ako ngayon, Upang mangako at manumpa, Buuin ang bansa, At baguhin ang dating ideya. Kahit na nakakapagod na gawain na aking pinagsasabik, Ngunit may gantimpala na sigurado, Punan ang walang laman na utak, At gawing matino ang buhay. Sino ang maikukumpara sa isang guro? Isang doktor o isang enhenyero? Ang lahat sa kanila ay payunir lamang, Lahat sila ay hinulma ng isang pinahahalagahang guro. Hayaan mong sabihin ko ang simpleng salitang ito, Ang kaalaman ay tulad ng isang tabak, gustung-gusto kong itaguyod muli ang iyong kalsada, ako ay isang GURO na sobrang nagpapasalamat pag natutulungan kita.

Health and Wellnes: Are they Inseparable? A slogan goes this way, “Health is Wealth, “thus, there will be no wealth without health, indeed. The common term health refers to the state of being physically, mentally, socially, emotionally, and spiritually sound. Wellness, on the other hand, is quite synonymous with the word health since the term well means good, sound, or in good health that conspicuously focuses on all aspects of man’s life. In every country, the only capital for human resources to earn a living is so-called health and wellness. There will be no progressive and abundant country if people living there have poor health. So what makes a country to be considered a first-class country? The simple and transparent answer could be the two vital words- Health and Wellness. These two words are of course inseparable. In this instance, since we started discussing these crucial words, let me cite to you a very common example in our society, which will directly focus on the ...

Ang paghahanap. Naghahanap ako ng pag-ibig sa dilim, Ngunit may nakita lang akong kalat. Naghahanap ako ng pagmamahal sa mga lansangan, at sinubukan kahit sa mga bay na wala akong natagpuan maliban sa Kanyang kabanalan. Naghahanap ako ng pag-ibig sa bundok, naghanap pa ako sa ilalim ng ulan, tinitignan ko ang pagmamahal sa karagatan, Ngunit ang alon ay kumupas sa lahat ng makakaya nito. Naghanap ako ng pag-ibig sa buong mundo. Sinubukan ko ang aking sarili na palaging matapang. Ngunit hindi ko kailanman nahanap na tulad ng sinabi nila. Hanggang sa napagpasyahan kong ibenta ang aking kaluluwa.

Kung Magagawa Ko Lang. Kung mahuhulog ko ang talim ng isang berdeng bundok, Kung mahuhuli ko ang lahat ng pagtulo ng isang malakas na ulan, Kung mabibilang ko ang lahat ng mga bituin mula sa langit, Kung gayon gagawin ko ang lahat na pinakamaganda upang maging malaya noon. Kung ang lahat ng nakaraan ay babalik muli, itatama ko ang lahat ng mga pagkakamali upang makabawi, Kung maaari kong pagalingin ang kakulangan ng isang nasugatang puso, mas gugustuhin kong buhatin ka upang magsimula. Kung ang buhay ay hindi ganun katarungan, Kung ang isang araw ay hindi magtatapos magpakailanman, Kung ang lahat ng mga tao ay alam kung paano mag-alaga, Ang isang mundo ay magiging mas mapayapa at mas maliwanag. Kapag ang lahat ng mga tao ay may mga kamalayan ng katapatan, Lahat ay mabubuhay sa isang kamangha-manghang paligid. Kung ang lahat ng mga tao ay puno ng pag-ibig at pagkakaisa, Kung gayon, ang langit ay magbubunyag ng isang planeta ng kalayaan.

Ang araw. Araw na ngumingiti sa akin, tulad ng isang hangin na dumampi sa aking katawan, inanyayahan ang mga ibon na umuuga, oh, anong magandang araw? Araw na humihiling sa ilog, para sa isang mapayapang buhay magpakailanman, iminumungkahi nito sa tao na maglakas-loob, at mahalin ang isang tao at pangalagaan. Oh, ito ay isang araw na nagbibigay sa akin ng pag-asa, Isang malungkot na nilalang na nawawala sa kanyang kalsada, Mga bagay na hindi mapalagay at pasanin, Dinadala ng araw ang lahat sa langit.

Makapangyarihang Kamay. Ginamit ko ang aking sarili na kumatok sa pintuan. Ang puso ko ay napinsala sa kaibuturan nito. Sinubukan kong hilingin at maghimagsik. Gayunpaman, nagpasya na payuhan ng isang kasamaan. Kailangan ko ng isang tao upang gabayan ako. Sa tamang paraan na nais kong makita. Tumawag ako para sa tulong sa sinuman. Tulungan mo akong umiwas sa ganitong uri ng kasamaan. Bago pa, ako'y natatakot sa dilim. Ngayon ay iniiwas ko ang Kanyang ilaw at kabutihan. Sa loob loob ko masidhi kong hinahangad ang kanyang kabanalan. Paano ko mapipigilan ang ganitong kalokohan? Walang tawa ngunit galit. Tulungan akong makahanap ng isang mala-anghel. Natatakot akong manatili sa isang mainit na lugar, Salamat, nakakita ako ng isang makapangyarihang kamay.

Ang Pagod na Puso. Sa isang kalagitnaan ng matahimik na gabi. Naghahanap ng ilaw para may masasabi. Ang mga pagod na paa ko sa pagsisisi. Sumigaw ang puso para man lang ako sayo'y itatabi. Isang mundo ng gulo kung saan ako nakatira. Maraming bagay ang nagtulak sa akin na huwag maniwala. Ang isang pulutong ng mga sitwasyon upang maunawaan ka. Pinilit ang sarili na manatiling mabuhay sa napakagulo mong lupa. Naghahanap ako ng isang tagapagligtas. Kaluluwa ko ngayo'y hirap sa ma dinanas. Bakit hindi mo subukang lumapit sa akin? ang pusong sumisigaw sana nama'y iyong dinggin. Sinubukan kong iwasan ang pagdurusa na ito. Gayunpaman, nararamdaman kong napakalayo mo. Sinubukan kong umabot sayo kahit papaano. Puno ng kalungkutan ang napapagod na puso. Asan ka kamahalan? Hayaan mong makita ko ngayon ang iyong kadangalan. at pagalingin ang nasirang puso na ito sa iyong kaluwalhatian. Ipaalam sa akin ngayon ang iyong katapatan.

Aking Guro, Aking Bayani. Sa aking walang laman na isipan, pinunan mo ito ng walang pag-alinlangan. Hindi ka napapagod magpakilainman. Ginawa mo upang iligtas ako. mula sa isang maling landas na dinaranas ko. nakinig ako kapag sinabi mo. Tinuruan mo ako araw-araw na manalangin, upang gabayan sa lahat kahit mawalan man ng hangin. ipinakita mo ang pagmamalasakit sa akin Sinabi mo sa akin na susubukan. Kung ang aking sarili ay handa ng maranasan. Nyayon hindi na takot na masusugatan. Inilaan ko para sayo, isang tula para sa tunay na bayani ko. Aking guro, buhay ko binago mo.

Pasasalamat. Salamat sa pagpapakita sa amin. Ang berdeng mundo na nais naming manatili. Ngunit paumanhin para sa katotohanan. Minsan ginugulo namin ang iyong espesyal na araw. Papa at Ma, mahal namin kayo. Iyon lamang ang bagay na magagawa lamang natin. Inaasahan naming manatili sa iyo palagi. Upang pagalingin ang mga oras na sa tingin mo ay napaka-bughaw. Ngiti nitong maliit na Ej at Dianne. Inaasahan naming binabayaran ang lahat nang ilang sandali. Alam namin na totoo ang sinasabi ng iyong puso. Mahal mo kami tulad ng ginagawa namin. Alam natin ang ating pang-araw-araw na tungkulin. Kami ang mga regalong nagpapakain sa iyong kaluluwa. Itinuturo sa atin ng Amang Diyos kailanman. Ang mahalin si Papa at Mama magpakailanman.

Ikaw Lang. Ikaw ang musika sa aking tahimik na gabi. Ikaw ang unan na maaari kong yakapin ng mahigpit. Ang iyong ngiti ay kumikinang bilang isang maaraw na araw. Nagbibigay ito sa akin ng lakas na hindi ko kayang bayaran. Ginagabayan mo ako tulad ng isang kompas sa aking paglalakbay. Ang iyong halik ay kasing tamis ng isang misteryo. Tulad ng isang bulaklak na sumasayaw na inaanyayahan akong manalangin. at muling tawagan ka sa aking buhay at manatili. Tulad ng isang ibong umaawit at bumubulong sa akin. binibigyan nito ng buhay ang aking namamatay na kaluwalhatian. Ang nakasisilaw na simoy na dumadampi sa akin. Nagbibigay ito sa akin ng pag-asa para harapin ang bagong umaga.